Àteros piessignos

S'òpera

«Cantamus, moremus, baddamus de babu in fillu, amanniendi a nùmeru e a esperièntzia de s´ìsula. Femus diciosus.
«Nosus etotu si tzerriamus s´ard, ca in sa lìngua antiga bolit nai dansadoris de is steddus.» […]
«No lassamus atrus sinnialis foras de is nuraxis, is nàvius de brunzu de Urel, de Mu e is omineddus currudus, a guardiania de s´ìsula, chi medas iant fraigau strocendi a Mir. Nemus sciiat ligi e scriri. Nci passamus in sa terra lèbius comenti e àcua.»

Custu narat a s´incumintzu de su contu Antoni Setzu, custòdiu de su tempus, intreghendi sa stòria spantosa de s´aredeu de is ´s´ard´ a su custòdiu nou Sèrgiu Atzeni. E dd´acabat diaici: «As a podi aciungi espricatzionis noas de is acontèssius antigus contaus in sa stòria chi t´est intregada e contai is fatus spantosus de is trinta annus de su stugiai tuu etotu, bastat chi siat cun craresa e brevidadi. Nosus custòdius de su tempus, de sa dii chi eus pèrdiu sa libertadi in sa terra nosta, eus tentu prexeri a acabai sa stòria in custu puntu».
E Sèrgiu si dd´at intregada cun fueddus scritus, tostaus a scadesci.

Immoi, nosu custa storia dda boleus contai a is Sardus, e no a issus sceti, in sa lìngua insoru.